Zdrowie

Tasiemiec. Niechciany gość który może sprawić duże problemy

Wyleczenie tasiemczycy jest najczęściej proste – wystarczy zażyć odpowiedni lek. W internecie można znaleźć wiele porad odmiennych od powyższej, ale nie dajmy się na nie nabrać. Dowiedz się więcej.

r e k l a m a

Polecane są m.in. leki homeopatyczne. Homeopatia nie należy jednak do dziedzin medycyny, a co ważniejsze, nie wykazano jej skuteczności w leczeniu czegokolwiek. Zdarzające się pozytywne efekty przypisuje się efektowi placebo.

Tasiemczyca – co to jest i jak leczyć

Warto w tym miejscu wyjaśnić, że tasiemczyca jest chorobą odzwierzęcą, która pojawia się w wyniku inwazji tasiemca do organizmu człowieka, a dokładniej – w wyniku dostania się do układu pokarmowego wągrów (larw tasiemca).
Jeśli stosujemy proste zasady higieny i nie jemy surowego mięsa, wbrew pozorom nie jest tak łatwo „złapać” tasiemca – ten robak płaski potrzebuje dwóch żywicieli w swoim rozwoju. Dla większości gatunków tasiemca człowiek jest żywicielem ostatecznym, czyli tym, w którym robak osiąga dojrzałość płciową.

Zarazić się można jedząc surowe mięso wołowe (tasiemcem nieuzbrojonym), niedogotowane wieprzowe (tasiemcem uzbrojonym), surowe ryby słodkowodne – np. pstrąga, szczupaka, okonia, łososia itp. (bruzdogłowcem szerokim) lub przypadkowo zjadając jaja tasiemca karłowatego (z brudnych rąk czy przez przypadek zjadając skażonego owada – tasiemcem karłowatym). W Polsce najczęściej dochodzi do zarażenia tasiemcem nieuzbrojonym.

Pierwsze objawy w postaci wydalania jaj wraz ze stolcem pojawiają się, w zależności od gatunku tasiemca, w przeciągu 2 do 14 tygodni od zarażenia.

Tzw. objawy kliniczne nie są specyficzne i występują nawet kilka – kilkanaście miesięcy po zarażeniu: bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, chudnięcie.  Najczęściej chory zgłasza się do lekarza, bo zauważył segmenty robaka w kale (tasiemiec uzbrojony), albo – w przypadku tasiemca nieuzbrojonego – na bieliźnie. W razie zarażenia tasiemcem bruzdogłowcem rozwija się niedokrwistość megaloblastyczna z braku witaminy B12 i to może sugerować chorobę pasożytniczą, zwłaszcza wtedy, gdy pacjent odżywia się prawidłowo i nie ma problemów z wchłanianiem mikro- i makroelementów.

Tasiemczyca zdiagnozowana w odpowiednio krótkim czasie od zarażenia jest w pełni uleczalna, a proces pozbycia się samego pasożyta dość prosty: wystarczy zażyć odpowiednie leki (często potrzebna jest tylko jedna dawka). Leki może zlecić wyłącznie lekarz, a leczenie musi być poprzedzone diagnostyką – jest nią kilkukrotne badanie mikroskopowe kału. W ten sam sposób potwierdza się skuteczność leczenia.
Czym grozi zaniechanie leczenia tasiemczycy?

Najpoważniejszym powikłaniem jest wągrzyca, polegająca na tym, że larwy tasiemca umiejscowiają się w poza przewodem pokarmowym: tkance podskórnej, mięśniach szkieletowych, ośrodkowym układzie nerwowym i w narządzie wzroku. Może dojść do przewlekłych bóli głowy, utraty wzroku, napadów padaczki, wodogłowia, zapalenia opon mózgowych. W ciężkich przypadkach wągrzyca może być śmiertelna.

Źródło informacji: Serwis Zdrowie

fot. ilust.GD

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *