Schizofrenia – choroba duszy…

Osobiście uważam, że znacznie częściej ludzie chorują psychicznie, przez swoje traumatyczne doświadczenia z przeszłości, oraz przez brak jakiegokolwiek wsparcia ze strony swoich bliskich. Nie zapomnijmy również, o silnych sytuacjach stresowych, które mogą posłużyć jako „zapalnik” do początku choroby.

Zaburzenia o podłożu psychicznym, całkowicie utrudniają funkcjonowanie w normalnym życiu, powodują ból i cierpienie, mają destrukcyjny wpływ na relacje z innymi ludźmi, jak i również na relację z samym sobą.

Jeśli ktoś z naszych bliskich dziwnie się zachowuje np. mówi o sobie „jestem do niczego”, „nikomu nie jestem potrzebny”, “jestem nic nie wart”, “dla nikogo nie jestem ważny ”, „nic nie potrafię”, to wiedzcie, że u chorych na zaburzenia psychiczne, samokrytycyzm jest opanowany do poziomu mistrzowskiego.

Rozejrzyjcie się dookoła, jeśli ktoś z waszych bliskich stał się nagle: impulsywny, stracił wiarę w siebie, odczuwa długotrwały smutek, ma złe samopoczucie, jest nadpobudliwy lub agresywny, lub nagle – przestaje mówić (odpowiada tylko na zadane pytania), przestaje o siebie dbać, nie wstaje z łóżka, większość czasu spędza na wypatrywaniu się w jeden punkt np. w podłogę, lub w ścianę to musicie wiedzieć, że jest to u chorego człowieka odcięcie się od rzeczywistości, a zamknięcie w swoim chorym umyśle, gdzie zaczynają rządzić „złe” myśli.

Musimy również pamiętać, że towarzyszące symptomy, są zależne od rodzaju choroby psychicznej. Najczęstsze zaburzenia psychiczne to: depresja, zaburzenia nastroju, zaburzenia nerwicowe, psychozy i zaburzenia psychoaktywne, zaburzenia osobowości, zaburzenia depresyjno-lękowe, choroba afektywna dwubiegunowa, choroba afektywna jednobiegunowa – jest to depresja nawracająca, oraz psychoza schizoafektywna.

Jednak najgorszą i najcięższą do wyleczenia chorobą psychiczną, nadal pozostaje SCHIZOFRENIA.

Wyróżnia się cztery główne typy schizofrenii – schizofrenię prostą, schizofrenię hebefreniczną, schizofrenię katatoniczną, i schizofrenię paranoidalną. Chcę Wam napisać kilka słów o tej wyniszczającej i tak niesprawiedliwej chorobie.

Mam nadzieję, że przeczytacie ten felieton do końca.

Zacznę od tego, że schizofrenia, to zaburzenia pamięci operacyjnej, to zaburzenia funkcji wykonawczych, to również zaburzenie fluencji słownej (fluencja słowna to płynność i szybkość przypominania sobie i wypowiadania słów), a także zaburzenia w zakresie przetwarzania informacji np. osoba chora na schizofrenię paranoidalną, potrafi w ciągu jednego dnia kilkadziesiąt razy zadać to samo pytanie.

Chorzy na schizofrenię miewają różne urojenia – halucynacje, które są błędnymi i fałszywymi przekonaniami. Chory może uważać, że ktoś mu zagraża, lub chce mu zrobić krzywdę, a nawet – że może czyhać na jego życie.

Schizofrenicy najczęściej w swoich omamach słyszą różne głosy, które mogą np. kazać im zrobić coś złego.

Schizofrenik objawia się również –  nieprzystosowaniem swoich reakcji emocjonalnych do myśli, przykładem na to jest np. to, że SCHIZOFRENIK może się śmiać… opowiadając straszną historie, lub mówiąc o planach samobójczych.

Schizofrenia, to bardzo ciężka i przewlekła choraba, a jej leczenie, zazwyczaj trwa do końca życia. WAŻNE jest to, że jej objawy można skutecznie zniwelować, poprzez przyjmowanie odpowiednich leków.

Być może ktoś z Twoich bliskich, choruje na którąś z chorób, które wymieniłam. A Ty… mogłeś nie zdawać sobie z tego sprawy.

Dlatego zatrzymaj się na chwilę, otwórz nie tylko oczy, ale i serce. Nie bagatelizuj dziwnego zachowania. Reaguj. Pamiętaj, że szybkie zdiagnozowanie choroby, umożliwia szybkie rozpoczęcie leczenia farmakologicznego, a co za tym idzie…umożliwia to, POWRÓT chorej osoby do normalnego życia.